Αρχείο κατηγορίας Διάφορα

Διάφορα

Clash of the Titans

Το poster

Πριν από μερικές μέρες πήγα μαζί με τη Χριστίνα για να δω το Clash of the Titans. Φυσικά σε 3D προβολή.

Δεν έχω δει το αυθεντικό (η ταινία είναι remake ταινίας του 1981) ώστε να κάνω κάποια σύγκριση, οπότε την αντιμετωπίζω σαν κάτι νέο.

Με μια λέξη θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω ως αρπαχτή. Δηλαδή η εντύπωση που μου δόθηκε είναι ότι οι παραγωγοί μαζεύτηκαν μετά την επιτυχία του Avatar και αποφάσισαν να φτιάξουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν μια ταινία 3D για να εκμεταλλευτούν το νέο trend και τον νέο εξοπλισμό σε αίθουσες σε όλον τον κόσμο. Μάλιστα, για να είναι πιο σίγουροι, χρησιμοποίησαν και τον ίδιο πρωταγωνιστή…

Τι να πω λοιπόν; Ερμηνείες κάτω του μετρίου, ακόμα και από ηθοποιούς όπως ο Liam Neeson (που κατά τα άλλα είναι καταπληκτικός)… Σενάριο; Απίστευτα προχειρογραμμένο και βολικό… Ένταση; ελάχιστη και κακοφτιαγμένη.

Τα εφέ ήταν κάπως καλά, αν και πάλι, έδιναν την αίσθηση ότι έγιναν απλά για να γίνουν, ενώ σε κάποιες φάσεις (π.χ. στη μάχη με τους σκορπιούς), ήταν πολύ εύκολο να χάσεις κομμάτια της δράσης, λόγω κακής υλοποίησης.

Είχα καιρό να πάω σε σινεμά και να νιώσω ότι έχω χάσει τα λεφτά που έδωσα… Και εκτός αυτού, φίλος που είδε πρώτη φορά ταινία σε 3D, μου είπε ότι από εδώ και πέρα θα ακούει 3D και θα τρέχει μακριά.

Δείτε και το αντίστοιχο άρθρο της Χριστίνας.

Διάφορα

Αποτελέσματα Μαραθώνιου Lost

3 σχόλια

Ολοκληρώθηκε χθες το απόγευμα το event του μαραθωνίου Lost στο Fnac, όμως φυσικά δεν ήταν δυνατόν να κάνω αμέσως post, αφού η ανάγκη του ύπνου ήταν πιο άμεση… 😀

Το event ήταν πολύ καλό, κυρίως λόγω του κλίματος που υπήρχε. Φανταστείτε τώρα, στον ίδιο χώρο 40 hardcore lost fans… Τρελές συζητήσεις, θεωρίες, κριτικές κ.λ.π…

Έφτασα εκεί στις 6 παρά, και ήδη περίμεναν αρκετά παιδιά. Όταν μας άνοιξαν είδαμε μια αίθουσα διαμορφωμένη για την προβολή, με projector κ.λ.π., γεμάτη με αφίσες του Lost, αλλά και αφίσα του Fnac σε στιλ σταθμού Dharma.

Ο μπουφές (αν και πολύ φτωχός για τόσα άτομα και τόσες πολλές ώρες), ήταν εντυπωσιακός, αφού ποτήρια/πιατάκια είχαν τυπωμένο το logo της dharma. Επίσης το προσωπικό ήταν ντυμένο με τις στολές των εργατών.

Λόγω κακού υπολογισμού, αποφασίστηκε να μην ξεκινήσουμε από το επεισόδιο 19 του τρίτου κύκλου, αλλά με το 20, αλλιώς θα κάναμε 25 ώρες. Τελικά όμως ούτε στο τελευταίο επεισόδιο του 5ου κύκλου καταλήξαμε, αφού  είχαμε κάποιες καθυστερήσεις στα διαλείμματα.

Από τους 40, άντεξαν ως το τέλος οι 29 τελικά, αν και οι περισσότεροι που φύγανε, το κάνανε στο πρώτο 5ωρο. Ήταν δηλαδή όσοι είχαν έρθει γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δεν θα κάτσουν μέχρι το τέλος.

Στο τέλος μας δόθηκε ένα ερωτηματολόγιο, με 43  ερωτήσεις (ο νικητής είχε απαντήσει 39), από πολύ απλές ως αρκετά περίεργες (σε ποια θέση κάθονταν ο Jack στην δεύτερη πτήση; ποιανού συγγραφέα ήταν το βιβλίο του Ben; Τι κωδικό έβαλε η κόρη του ben για να ανοίξει ο ηχητικός φράκτης; ) Προσωπικά απάντησα 33 ερωτήσεις σωστά. Το ερωτηματολόγιο όμως μας υπενθύμισε και το βαθμό καψίματος μας, και πόσες άχρηστες για την πραγματική μας ζωή πληροφορίες έχουμε κρατήσει 😀

Δεν αναφέρω ποιοι κέρδισαν, αφού δεν φαίνεται ούτε στο site του Fnac και δεν θέλω να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα. Όμως λόγω του καλού κλίματος που υπήρχε, δεν είχαμε την αίσθηση κάποιου ανταγωνισμού. Νομίζω όλοι ήμασταν εκεί με το σκεπτικό να περάσουμε καλά, και αν κερδίσουμε… απλά κερδίσαμε.

Στα αρνητικά της διοργάνωσης ήταν οι άβολες καρέκλες (για 24 ώρες έπρεπε να έχουν κάτι καλύτερο) και η χαμηλή φωτεινότητα του Projector  που σε κάποιες φάσεις δημιουργούσε πρόβλημα.

Σύντομα θα ανεβάσω και άλλες φωτογραφίες, προς το παρόν 4 που έβγαλα με το κινητό στην αρχή πριν μείνω από μπαταρία…

Τέλος, να αναφέρω και το group στο facebook: Μαραθώνιος Lost.

Διάφορα

Μαραθώνιος Lost

4 σχόλια

Το ότι είμαι καμένος με διάφορα πράγματα δεν είναι κάτι κρυφό. Ένα από αυτά είναι φυσικά και το Lost…

Επιτέλους φαίνεται ότι το μέγεθος του καψίματος μου αναγνωρίζεται, με αποτέλεσμα να επιλεχτώ για τον μαραθώνιο Lost που διοργανώνουν τα Fnac.

Για όσους δεν γνωρίζουν, παραθέτω το σχετικό κείμενο από τη σελίδα τους:

Μαραθώνιος LOST – Eγχειρίδιο επιβίωσης.

Αποστολή: 40 συμμετέχοντες «κλειδωμένοι» για 24 ώρες στο σταθμό της Dharma «Forum»  για να παρακολουθήσουν την προβολή της σειράς LOST από το 19ο επεισόδιο του 3ου κύκλου μέχρι το τελευταίο επεισόδιο του 5ου κύκλου.

Χαρακτηριστικά των εθελοντών:

Αντοχή στην έλλειψη ύπνου
Προσαρμοστικότητα στις δύσκολες συνθήκες
Εθισμός με το LOST
Παρατηρητικότητα στη λεπτομέρεια
Δυνατή μνήμη
Καλή γνώση του LOST

Για να πάρεις μέρος στο Μαραθώνιο LOST πρέπει:

Να συμπληρώσεις την έντυπη αίτηση συμμετοχής ή την αντίστοιχη online φόρμα μέχρι τις 6 Απριλίου
Να απάντησεις στο ερωτηματολόγιο που συνοδεύει την αίτηση συμμετοχής
Να επιλεχθείς από την ομάδα της Dharma Fnac. Η επιλογή θα γίνει με βάση την πρωτοτυπία και τη δημιουργικότητα των απαντήσεων.
Να ολοκληρώσεις την διαδικασία στρατολόγησης δηλώνοντας την παρουσία σου σταθμό Dharma «Forum» το αργότερο μισή ώρα πριν την έναρξη της αποστολής.
Κανόνες επιβίωσης:

Οι συμμετέχοντες πρέπει να είναι προσηλωμένοι στην προβολή και να μην ενοχλούν ο ένας τον άλλο.
Αν κάποιος συμμετέχοντας κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της προβολής θα εκδιώχνεται από την αποστολή
Η χρήση κινητού επιτρέπεται μόνο κατά τη διάρκεια των διαλλειμάτων.
Είναι επιθυμητό οι συμμετέχοντες να προσέλθουν ντυμένοι ανάλογα με το ύφος και τους χαρακτήρες της σειράς LOST.
Οι συμμετέχοντες μπορούν να φέρουν μαζί τους κάποια πράγματα που θεωρούν απαραίτητα για την ολοκλήρωση της αποστολής (μαξιλάρια, κουβέρτες, κλτ).
Οι συμμετέχοντες οφείλουν να υπακούν στις οδηγίες που θα τους δίνονται.
Κατά τη διάρκεια του Μαραθωνίου θα υπάρχει μπουφές με φρούτα, νερό, καφέ και αναψυκτικά ενώ θα μοιραστούν και 2 γεύματα.
Οι συμμετέχοντες πρέπει να γνωρίζουν τα όριά τους. Ανά πάσα στιγμή είναι ελεύθεροι να εγκαταλείψουν την αποστολή και να αποχωρήσουν.

Βραβεία Νικητών του Μαραθωνίου LOST
Για τον Μεγάλο  Νικητή
Ένα ταξίδι για 2 άτομα στην Τυνησία,με διαμονή σε ξενοδοχείο 5 αστέρων.
Για τον 2ο και τον 3ο :
Μία δωροκάρτα Fnac αξίας 100€

Ξέρω ότι μπορώ να αντέξω άνετα το 24ωρο χωρίς ύπνο, αφού έχω κάνει ανάλογα πράγματα αρκετές φορές, άλλωστε είναι και λίγο η κατάρα του developer αυτό. Δεν ξέρω όμως αν θα κερδίσω κάτι. Πάω όμως για τον χαβαλέ, νομίζω ότι θα έχει ωραίο κλίμα εκεί με όλους τους losties.

Εννοείται ότι θα δημοσιεύσω αργότερα φωτογραφίες κ.λ.π.

Διάφορα

Στα μουσεία του Λονδίνου

Μετά το overdose στα ψώνια και την οικονομική μας καταστροφή (δεχόμαστε donations :p), είπαμε να πάμε και σε κανένα μουσείο. Κατ’ αρχήν πρέπει να πω ότι τα μεγάλα μουσεία του Λονδίνου έχουν συνήθως δωρεάν είσοδο στο μεγαλύτερο μέρος τους και είσοδο μόνο σε special events (π.χ. κάποιες προβολές ή προσωρινές εκθέσεις) και σε guided tours. Επίσης, όταν λέμε για μουσείο εδώ, μιλάμε για πραγματικά μεγάλα μουσεία, που για το καθένα χρειάζεσαι ολόκληρες μέρες για να δεις όλα τα εκθέματα (για το Βρετανικό μάλλον θέλεις εβδομάδες). Τα περισσότερα τους έσοδα έρχονται από χορηγούς και από τα ψώνια που κάνει κανείς μέσα. αφού είναι φυσικά γεμάτα με μαγαζιά σουβενίρ, έχουν τις δικές τους καφετέριες, εστιατόρια κ.λ.π.

Natural History Museum
Natural History Museum

Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με το μουσείο φυσικής ιστορίας (Natural History Museum). Είχαμε στην αρχή λίγο άγχος για το πως θα πάμε, αν και το site λέει σε ποιον σταθμό να πας κ.λ.π. Όταν όμως φτάσαμε στο μετρό, είδαμε έναν πίνακα με τα αξιοθέατα και μουσεία του Λονδίνου και το πως θα πας στο καθένα, ποιο συρμό, από ποια πλατφόρμα, για ποιο σταθμό κ.λ.π. Αυτό είναι οργάνωση…

Φτάνοντας διαπιστώσαμε ότι η περιοχή έχει πολλά ακόμα μουσεία, και μάλιστα το μετρό έχει έξοδο έξω από το καθένα και ταμπέλες που σε καθοδηγούν. Ακόμα και έξω στο δρόμο, υπήρχαν ταμπέλες παντού για το πως θα βρεις την κάθε είσοδο. Δεν υπάρχει περίπτωση να χαθείς!

Το μουσείο φυσικής ιστορίας είναι απλά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Και δεν είναι μόνο για τα άπειρα εκθέματα, αλλά και για τη γενικότερη δουλειά που έχει γίνει. Απίστευτα δημιουργικοί τρόποι για να σε βάλουν στο κλίμα του τμήματος που επισκέπτεσαι, interactivity παντού, γεμάτο touch screens και άλλων gadget που σου δίνανε συνεχώς πληροφορίες για το τι βλέπεις, ρομπότ (το ρομπότ του T-Rex όλα τα λεφτά!)… γενικά μοναδική εμπειρία. Ακόμα και να πας μόνος χωρίς κάποιον οδηγό, ουσιαστικά το μουσείο είναι τόσο οργανωμένο που πρακτικά σε καθοδηγεί για το τι θα δεις μετά και δεν χάνεις καμία λεπτομέρεια.

Αντίγραφο 1 προς 1 της Σεληνακάτου
Αντίγραφο 1 προς 1 της Σεληνακάτου

Αφού ήμασταν στην περιοχή, βγαίνοντας μετά από αρκετές ώρες από το φυσικής ιστορίας, μπήκαμε ακριβώς δίπλα, στο Museum of Science. Πραγματικά, μπορείς να χαθείς εκεί μέσα. Στα ίδια πρότυπα με το προηγούμενο, όμως τα εκθέματα είναι πιο κοντά στα ενδιαφέροντά μου, οπότε μια πώρωση την είχα. Και εκεί τα πράγματα που μπορείς να κάνεις είναι πολύ περισσότερα, αν και είναι η χαρά του παιδιού. Πειράματα, ρομποτικά virtual τρενάκια του τρόμου (μπήκα σε ένα τέτοιο :D), αίθουσα IMAX… πολλά.

Δυστυχώς η μέρα τελείωσε πολύ γρήγορα… Καταλήξαμε για φαγητό σε ένα “Fresh Pizza Company”, στο οποίο πληρώνεις 6.5 λίρες και τρως όσο θέλεις από ένα μπουφέ, κυρίως με ιταλικά πιάτα και πίτσες. Αρκετά καλό σε ποιότητα και ιδανικό για πεινασμένους Έλληνες (πρέπει να τρομοκράτησα λίγο τα διπλανά τραπέζια :p).

Φυσικά έχουμε και άλλες μέρες εδώ, οπότε η πλύση εγκεφάλου θα συνεχιστεί…

Διάφορα

Λονδίνο μέρα 3η

2 σχόλια

Λένε ότι ο καλύτερος τρόπος να μάθεις μια πόλη είναι να χαθείς. Έτσι λοιπόν και εμείς εχθές φροντίσαμε να χαθούμε με τον πιο γρήγορο τρόπο: Αρχίσαμε να παίρνουμε συγκοινωνίες στην τύχη… Πλάκα είχε!

IMGP3116Σε γενικές γραμμές απομακρυνθήκαμε αρκετά από το κέντρο για να δούμε τι γίνεται. Οι εντυπώσεις μου εξακολουθούν να είναι μόνο θετικές από αυτή την πόλη. Ο περισσότερος κόσμος ευγενικός, πολλοί πολιτισμοί και κουλτούρες ανακατεμένες, καθαριότητα…

Τρεις μέρες τώρα που χρησιμοποιούμε συνέχεια συγκοινωνίες έχουμε ακούσει 4 φορές κόρνα αυτοκινήτου. Και έχουμε περάσει από peak κίνησης στο κέντρο του Λονδίνου (το οποίο είναι πολύ πιο χαλαρό από κάποια σημεία στην Αθήνα). 4 φορές!!!

Γενικά πολύ ήσυχα παντού, σε εμπορικό κέντρο που σταματήσαμε για καφέ παρατηρούσαμε πόσο λιγότερη φασαρία έχει σε σχέση π.χ. με το mall στην Αθήνα που ακούς κραυγές από παντού.

2 μέρες με τη Χριστίνα περάσανε με πάρα πολύ shopping. Σε γενικές γραμμές οι τιμές δεν έχουν πολύ μεγάλες διαφορές (είναι λίγο φθηνότερα), όμως παίζουν απίστευτες εκπτώσεις (70% κάτω σε πολλά επώνυμα ρούχα), καθώς και πράγματα που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα.

Για την ώρα καθόμαστε σε ένα καφέ, αρκετά κυριλέ, με πολύ καλή μουσική (δίπλα έχει αίθουσα για live) και οι τιμές είναι π.χ. καπουτσίνο 2 λύρες, εσπρέσο 1 κ.λ.π. Συγκεκριμένα είναι το Roadhouse Cafe.  Νομίζω ότι στην Ελλάδα ανάλογη καφετέρια θα χρέωνε 2πλα+.

Για να μην μιλήσω για εξυπηρέτηση… γενικά, όχι μόνο στο συγκεκριμένο μαγαζί, παντού άψογα!

Πριν λίγο είδα και ένα ταξί με διαφήμιση της Ελλάδας και αναρωτιόμουν μήπως βάση της οικονομικής μας κατάστασης σαν χώρα, το υπουργείο πολιτισμού έχει κάνει απ’ ευθείας deal με τον ταρίφα… :p

Γενικά, το ότι η Αγγλία είναι ακριβή που ακούω συχνά, ισχύει μόνο για το κόστος διαμονής (ενοίκια κ.λ.π.), κατά τα άλλα μπορώ να πω ότι ακόμα και στα super market είναι πιο φθηνοί από εμάς (ναι, πήγαμε ΚΑΙ σε super market). Χαλαρά όμως από αυτά που έχω δει μπορώ να πω ότι θα μου άρεσε να ζω εδώ.

Φωτογραφίες σε επόμενο άρθρο…

Διάφορα

Λονδίνο: Μέρα πρώτη

3 σχόλια

Η πρώτη μέρα βασικά δεν υπήρξε,  αφού φτάσαμε στο Gatwick περίπου στις 18:30. Μετά από 45 λεπτά περίπου ήμασταν στο σταθμό Victoria. Το ξενοδοχείο που κλείσαμε είναι 5 λεπτά με τα πόδια.

Πρώτη θετική εντύπωση η εξυπηρέτηση στο τρένο. Είχαμε κλείσει από πριν το εισιτήριο ηλεκτρονικά και όταν μπήκαμε απλά έδειξα στον ελεγκτή τον αριθμό κράτησης που μου είχε έρθει σε sms στο κινητό. Καμία απολύτως ταλαιπωρία! Και όλο το προσωπικό ευγενέστατο…

Πρώτος έλεγχος στο ξενοδοχείο βέβαια, αφού είμαστε geeks, το wifi. Ok, προφανώς παίζει.

Βολτούλα στην περιοχή για να δούμε που μπορούμε να φάμε. Σε γενικές γραμμές γύρω στις 9 το βράδυ τα περισσότερα μαγαζιά ήταν γεμάτα κόσμο ή απλά κλείνανε. Σε ένα μαγαζί που διαφήμιζε ότι πουλάει Ταϊλανδέζικο φαγητό, μέσα όλοι πίνανε μόνο μπύρες βλέποντας κάποιον αγώνα στην τηλεόραση.

Τελικά κάτσαμε σε ένα Μεξικάνικο / Κουβανικό εστιατόριο. Πληρώσαμε περίπου 30 λίρες και φάγαμε πραγματικά μέχρι σκασμού… Σε βαθμό που κράτησα φωτογραφία τις μερίδες ως σημείο αναφοράς του πόσο πλούσιες ήταν! Και φυσικά εξαιρετικά καλοψημένο φαγητό.

10 παρά 5 το μαγαζί χαμήλωσε τη μουσική, αν και συνέχισε να δέχεται κόσμο. Δεν ξέρω τι παίζει με τη νομοθεσία εδώ. Φεύγοντας όμως βρήκαμε ανοιχτό super market στο δρόμο για βασικές προμήθειες για το ξενοδοχείο (αναψυκτικά / νερά).

Μέχρι στιγμής μου έχουν κάνει φοβερή εντύπωση οι δρόμοι που έχω δει, τα καθαρά πεζοδρόμια και το γεγονός ότι σπάνια συναντάς κάποιο πρόβλημα σε αυτά, αλλά και η οργάνωση που έχουν γενικά σε όλα.

Σήμερα θα αρχίσουμε να γυρνάμε γενικά, οπότε θα ακολουθήσει και άλλο post.