Λένε ότι ο καλύτερος τρόπος να μάθεις μια πόλη είναι να χαθείς. Έτσι λοιπόν και εμείς εχθές φροντίσαμε να χαθούμε με τον πιο γρήγορο τρόπο: Αρχίσαμε να παίρνουμε συγκοινωνίες στην τύχη… Πλάκα είχε!

Σε γενικές γραμμές απομακρυνθήκαμε αρκετά από το κέντρο για να δούμε τι γίνεται. Οι εντυπώσεις μου εξακολουθούν να είναι μόνο θετικές από αυτή την πόλη. Ο περισσότερος κόσμος ευγενικός, πολλοί πολιτισμοί και κουλτούρες ανακατεμένες, καθαριότητα…

Τρεις μέρες τώρα που χρησιμοποιούμε συνέχεια συγκοινωνίες έχουμε ακούσει 4 φορές κόρνα αυτοκινήτου. Και έχουμε περάσει από peak κίνησης στο κέντρο του Λονδίνου (το οποίο είναι πολύ πιο χαλαρό από κάποια σημεία στην Αθήνα). 4 φορές!!!

Γενικά πολύ ήσυχα παντού, σε εμπορικό κέντρο που σταματήσαμε για καφέ παρατηρούσαμε πόσο λιγότερη φασαρία έχει σε σχέση π.χ. με το mall στην Αθήνα που ακούς κραυγές από παντού.

2 μέρες με τη Χριστίνα περάσανε με πάρα πολύ shopping. Σε γενικές γραμμές οι τιμές δεν έχουν πολύ μεγάλες διαφορές (είναι λίγο φθηνότερα), όμως παίζουν απίστευτες εκπτώσεις (70% κάτω σε πολλά επώνυμα ρούχα), καθώς και πράγματα που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα.

Για την ώρα καθόμαστε σε ένα καφέ, αρκετά κυριλέ, με πολύ καλή μουσική (δίπλα έχει αίθουσα για live) και οι τιμές είναι π.χ. καπουτσίνο 2 λύρες, εσπρέσο 1 κ.λ.π. Συγκεκριμένα είναι το Roadhouse Cafe.  Νομίζω ότι στην Ελλάδα ανάλογη καφετέρια θα χρέωνε 2πλα+.

Για να μην μιλήσω για εξυπηρέτηση… γενικά, όχι μόνο στο συγκεκριμένο μαγαζί, παντού άψογα!

Πριν λίγο είδα και ένα ταξί με διαφήμιση της Ελλάδας και αναρωτιόμουν μήπως βάση της οικονομικής μας κατάστασης σαν χώρα, το υπουργείο πολιτισμού έχει κάνει απ’ ευθείας deal με τον ταρίφα… :p

Γενικά, το ότι η Αγγλία είναι ακριβή που ακούω συχνά, ισχύει μόνο για το κόστος διαμονής (ενοίκια κ.λ.π.), κατά τα άλλα μπορώ να πω ότι ακόμα και στα super market είναι πιο φθηνοί από εμάς (ναι, πήγαμε ΚΑΙ σε super market). Χαλαρά όμως από αυτά που έχω δει μπορώ να πω ότι θα μου άρεσε να ζω εδώ.

Φωτογραφίες σε επόμενο άρθρο…