Μετά το overdose στα ψώνια και την οικονομική μας καταστροφή (δεχόμαστε donations :p), είπαμε να πάμε και σε κανένα μουσείο. Κατ’ αρχήν πρέπει να πω ότι τα μεγάλα μουσεία του Λονδίνου έχουν συνήθως δωρεάν είσοδο στο μεγαλύτερο μέρος τους και είσοδο μόνο σε special events (π.χ. κάποιες προβολές ή προσωρινές εκθέσεις) και σε guided tours. Επίσης, όταν λέμε για μουσείο εδώ, μιλάμε για πραγματικά μεγάλα μουσεία, που για το καθένα χρειάζεσαι ολόκληρες μέρες για να δεις όλα τα εκθέματα (για το Βρετανικό μάλλον θέλεις εβδομάδες). Τα περισσότερα τους έσοδα έρχονται από χορηγούς και από τα ψώνια που κάνει κανείς μέσα. αφού είναι φυσικά γεμάτα με μαγαζιά σουβενίρ, έχουν τις δικές τους καφετέριες, εστιατόρια κ.λ.π.

Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με το μουσείο φυσικής ιστορίας (Natural History Museum). Είχαμε στην αρχή λίγο άγχος για το πως θα πάμε, αν και το site λέει σε ποιον σταθμό να πας κ.λ.π. Όταν όμως φτάσαμε στο μετρό, είδαμε έναν πίνακα με τα αξιοθέατα και μουσεία του Λονδίνου και το πως θα πας στο καθένα, ποιο συρμό, από ποια πλατφόρμα, για ποιο σταθμό κ.λ.π. Αυτό είναι οργάνωση…

Φτάνοντας διαπιστώσαμε ότι η περιοχή έχει πολλά ακόμα μουσεία, και μάλιστα το μετρό έχει έξοδο έξω από το καθένα και ταμπέλες που σε καθοδηγούν. Ακόμα και έξω στο δρόμο, υπήρχαν ταμπέλες παντού για το πως θα βρεις την κάθε είσοδο. Δεν υπάρχει περίπτωση να χαθείς!

Το μουσείο φυσικής ιστορίας είναι απλά ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Και δεν είναι μόνο για τα άπειρα εκθέματα, αλλά και για τη γενικότερη δουλειά που έχει γίνει. Απίστευτα δημιουργικοί τρόποι για να σε βάλουν στο κλίμα του τμήματος που επισκέπτεσαι, interactivity παντού, γεμάτο touch screens και άλλων gadget που σου δίνανε συνεχώς πληροφορίες για το τι βλέπεις, ρομπότ (το ρομπότ του T-Rex όλα τα λεφτά!)… γενικά μοναδική εμπειρία. Ακόμα και να πας μόνος χωρίς κάποιον οδηγό, ουσιαστικά το μουσείο είναι τόσο οργανωμένο που πρακτικά σε καθοδηγεί για το τι θα δεις μετά και δεν χάνεις καμία λεπτομέρεια.

Αφού ήμασταν στην περιοχή, βγαίνοντας μετά από αρκετές ώρες από το φυσικής ιστορίας, μπήκαμε ακριβώς δίπλα, στο Museum of Science. Πραγματικά, μπορείς να χαθείς εκεί μέσα. Στα ίδια πρότυπα με το προηγούμενο, όμως τα εκθέματα είναι πιο κοντά στα ενδιαφέροντά μου, οπότε μια πώρωση την είχα. Και εκεί τα πράγματα που μπορείς να κάνεις είναι πολύ περισσότερα, αν και είναι η χαρά του παιδιού. Πειράματα, ρομποτικά virtual τρενάκια του τρόμου (μπήκα σε ένα τέτοιο :D), αίθουσα IMAX… πολλά.

Δυστυχώς η μέρα τελείωσε πολύ γρήγορα… Καταλήξαμε για φαγητό σε ένα “Fresh Pizza Company”, στο οποίο πληρώνεις 6.5 λίρες και τρως όσο θέλεις από ένα μπουφέ, κυρίως με ιταλικά πιάτα και πίτσες. Αρκετά καλό σε ποιότητα και ιδανικό για πεινασμένους Έλληνες (πρέπει να τρομοκράτησα λίγο τα διπλανά τραπέζια :p).

Φυσικά έχουμε και άλλες μέρες εδώ, οπότε η πλύση εγκεφάλου θα συνεχιστεί…