Το Πάσχα πήγα για μια εβδομάδα στην Κρήτη. Αν και άργησα λίγο, αποφάσισα τελικά να γράψω μερικές εντυπώσεις μου εδώ.
Είναι η πρώτη φορά που πήγα στην Κρήτη. Είχα άλλη μια ευκαιρία παλιότερα με την πενταήμερη της τάξης μου, όμως τελικά λόγω κάποιας παρεξήγησης δεν πήγα μαζί τους. Και είναι περίεργο, αφού η αδελφή μου μένει εκεί τα τελευταία χρόνια.
Η αφορμή αυτή τη φορά ήταν η καταγωγή της κοπέλας μου (Χανιά), η οποία ήθελε να δει κάποιους συγγενείς και έτσι το συνδυάσαμε.
Κατ’ αρχήν, πέρασα τις 4 μέρες στο νότιο Ηράκλειο, σε μια περιοχή που λέγεται Τσίγκουνας. Βέβαια, κάθε μεσημέρι φεύγαμε και κάναμε τις βόλτες μας. Έμενα στο σπίτι της αδελφής μου, η οποία μας γύριζε με το αυτοκίνητο.
Η περιοχή σε γενικές γραμμές ήταν άδεια. Οι λιγοστοί κάτοικοι είναι κυρίως Γερμανοί που έχουν βρει τον παράδεισό τους στην ισυχία της περιοχής, ενώ οι περισσότεροι ντόπιοι απλά έχουν τα ζώα τους εκεί, καθώς και πολλά θερμοκήπια. Από ότι έμαθα, το Καλοκαίρι μαζεύει πολύ τουρισμό και δεν είναι τόσο ωραία. Όμως εμείς πήγαμε σε ιδανική εποχή, αφού πρακτικά ο καιρός ήταν καλοκαιρινός, αλλά τα μέρη άδεια. Είχαμε μια φοβερή ευκαιρία για χαλάρωση.
Στις βόλτες που κάναμε πήγαμε στα γύρω χωριά, στις παραλίες, καθημερινό καφεδάκι στο Λέντα, αλλά και πιο μακριά, π.χ. στα Μάταλα. Ομολογώ ότι τα περισσότερα Τουριστικά μέρη που πήγαμε μου φάνηκαν απλά υπερεκτιμημένα. Όμορφα τοπία, όμως όχι αρκετά για να δικαιολογίσουν την ύπαρξη τόσων πολλών ξενοδοχείων και κόσμου. Φαντάζομαι ότι το Καλοκαίρι τα περισσότερα από τα μέρη που επισκεφτήκαμε θα είναι κόλαση.
Με τα πολλά, κάποια στιγμή ξεκινήσαμε προς τα Χανιά, κάνοντας όμως αρκετές στάσεις στη διαδρομή για να δούμε και άλλα μέρη (και από το Νομό Ρεθύμνου).
Τα Χανιά επίσης δεν με ενθουσίασαν. Σαν τουριστικό μέρος μου θύμισε το κλασικό σχηματισμό που έχουν πολλά λιμάνια νησιών. Πολύ έντονα π.χ. μου θύμισε το Πυθαγόρειο στη Σάμο (στο οποίο έχω περάσει ένα Καλοκαίρι).
Οι παραλιακες καφετέρειες με απογοήτευσαν αρκετά, μου έδωσε την εντύπωση ότι αν δεν είσαι ξένος τουρίστας είναι σαν να μην υπάρχεις. Στο Κουμ Καπι ένοιωθα σαν να είμαι στο Θησείο, οπότε πάλι δεν πολυενθουσιάστηκα.
Αυτό μου μου έκανε φοβερή εντύπωση είναι η οδική συμπεριφορά στα Χανιά. Απλά δεν υπήρχε. Μια βόλτα στο κέντρο το μεσημέρι και ένοιωθα χειρότερα από ότι στην Κατεχάκη στην Αθήνα. Τραγικό.
Πάντος, overall, πέρασα καλά. Είχα καλή παρέα, χαλάρωσα αρκετά και παρά τα όσα αρνητικά είπα πιο πάνω, η Κρήτη έχει πολύ όμορφα και ξεχωριστά μέρη που μπορεί να δει κάποιος. Φυσικά μέσα σε τόσο λίγες μέρες δεν είδα ούτε το 1/1000, όμως το καλοκαίρι σίγουρα θα ξανακατέβω μια βόλτα.
Και μερικές φωτογραφίες: