Για όσους δεν το γνωρίζουν, το στέκι μου είναι ένα cafe/bar/restaurant στο Γκάζι, το The Hive. Εκτός του ότι μαζεύει όλη την παρέα μου, είναι και ένα από τα πιο ωραία μαγαζιά της περιοχής, πάνω στην πλατεία του Κεραμεικού. Δύο όροφοι + τραπέζια έξω, διάφορες εκθέσεις και events, πολύ καλοί djs που παίζουν όλα τα είδη μαύρης μουσικής (και πολύ βινύλιο) και για τους geeks σαν εμένα δωρεάν wifi 24 Mbps.
Τις τελευταίες μέρες λοιπόν πρακτικά ο χώρος ανακαινίζεται, αφού φέρανε νέα τραπέζια/καναπέδες/καρέκλες, αλλάξανε το ένα bar κ.λ.π., ενώ σε ένα μήνα περίπου θα λειτουργήσει και σαν τρίτο επίπεδο η ταράτσα του μαγαζιού! Και αυτό είναι κάτι ιδιαίτερο, αφού ήδη από τον πάνω όροφο του μαγαζιού έχεις θέα την Ακρόπολη, η ταράτσα αναμένεται να είναι κορυφή.
Αν βρεθείτε από εκεί κοιτάξτε τα γύρω τραπέζια, μπορεί να με δείτε πουθενά 😉
Από μικρός ήμουν fan των βιβλίων του J.R.R. Tolkien – Σε βαθμό που το καθένα το έχω διαβάσει πάνω από 5 φορές. Φυσικά όταν βγήκαν οι ταινίες του Peter Jackson σε Extended Edition φρόντησα να τις πάρω αμέσως. Δυστυχώς όμως κάποιος που “έφαγε” την συλλογή, με αποτέλεσμα να χρειαστεί να τις ξανααγοράσω.
Σήμερα λοιπόν έκανα την παραγγελία από το Amazon της Αγγλίας: The Lord of the Rings Trilogy (Extended Edition Box Set) [DVD].
OK, τώρα που οι περισσότεροι φίλοι μου το είδαν, μπορώ να μιλήσω ελεύθερα… Όσοι όμως δεν το έχετε δει: ΠΡΟΣΟΧΗ, ΠΕΡΙΕΧΕΙ SPOILERS!!!
Από την αρχή του επεισοδίου έμεινα μαλάκας… άνοιγμα με Jacob και Black Rock 200 χρόνια πίσω!!! Ποιος είναι όμως αυτός που μιλάει με τον Jacob; Γιατί θέλει να τον σκοτώσει; Και τι σημαίνουν όλα αυτά που λένε;
Αργότερα καταλαβαίνουμε ότι όλες οι συνδέσεις που βρίσκαμε στις προηγούμενες sessions ανάμεσα στους χαρακτήρες, δεν ήταν τυχαίες. Τους είχε συγκεντρώσει όλους ο Jacob! Γιατί όμως;
Όλη η ιστορία με τον John Locke με έστειλε αδιάβαστο… Ενώ μέχρι ένα σημείο πίστευα ότι ο John Locke τελικά έχει γίνει το μεγαλύτερο μυαλό από όλους και τελικά αυτός κινεί τα νήματα εδώ και καιρό (ακόμα και χωρίς να το ξέρει), τελεικά είναι ασήμαντος, αφού στην πραγματικότητα όλα τα έχει κάνει ο τύπος που είδαμε στην αρχή!
Επίσης ασήμαντος φαίνεται να είναι τελικά και ο Ben Linus (λογικό, αφού είναι ο Bob Σφουγγαράκης).
Η ιστορία με τη βόμβα αφήνει ένα σωρό αναπάντητα ερωτήματα που αναγκαστικά θα πρέπει να περιμένουμε 8 μήνες για να μάθουμε… ζουν οι χαρακτήρες; σε πια εποχή; η Juliet πεθαίνει; Ο Sayid; Τελικά αλλάζει η ροή του χρόνου ή όχι;
Ωραία φάση ο Bernard και η γυναίκα του, επιτέλους λύθηκε και αυτή η απορία.
Γενικά στο επεισόδιο λύσαμε 5-6 απορίες, αλλά αποκτήσαμε 100 άλλες, αφού το σενάριο για άλλη μια φορά κάνει τρελή στροφή στο φινάλε και μας αφήνει να περιμένουμε…
Μέχρι τότε το μόνο που μπορούμε είναι να κάνουμε θεωρίες. Και μια που μου αρέσει:
Το άγαλμα από ότι φαίνεται είναι ο Αιγυπτιακός θεός Sobek.
Πρόκειται για ένα θεό, ο οποίος σε κάποιες εκδοχές του σχετίζεται και με την ελληνική μυθολογία, πράγμα που εξηγεί και τους στίχους του Ομήρου στην αρχή του επεισοδίου. Είναι ο θεός του νερού και της γονιμότητας (βλ. θέμα με τις γένες στο νησί), της αναγέννησης των νεκρών και της θεραπείας. Κάποιες φορές θεωρείται και ως κακός θεός.
Η ιστορία του λέει ότι είχε ένα ναό σε κάποιο αποκαρισμένο νησί, όπου οι έλληνες Σοκνοπαιος. Εκεί είχε και έναν αρχιιερέα (Jacob; Richard;)
Ο Sobek ήταν ο θεός που ερχόνταν να διορθώσει και να βάλει σε τάξη τα πράγματα που κατέστρεφε το κακό. Επίσης είχε τη δυνατότητα να καλεί τους ανάλογους θεούς που σε κάθε περίπτωση μπορούσαν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που είχαν πρόβλημα. Έτσι πρακτικά ότι έκανε το έκανε κρατόντας απόσταση ο ίδιος. Όπως έκανε και ο Jacob 😀
Αν τώρα συνδυάσουμε όλα αυτά με το νησί και το πόσα στοιχεία αιγυπτιακής μυθολογίας έχουμε δει σε αυτό, ίσως ο πέμπτος κύκλος να πηγαίνει προς τα εκεί. Ίσως ο Jacob να είναι ιερέας του Sobek. Και πολλοί λένε ότι ο άλλος τύπος είναι επίσης και το smoke monster το οποίος παίρνει και ότι μορφή θέλει για να πετύχει τον στόχο του, όπως πήρε τη μορφή του John Locke. Επειδή όμως δεν μπορεί ο ίδιος να σκοτώσει τον Jacob, έπρεπε να πείσει τους ανθρώπους να το κάνουν.
Γενικά… πολύ μπέρδεμα. Θα πέσει πολύ ανάλυση ακόμα μέχρι τον έκτο κύκλο όπως φαίνεται…
Έχω υποσχεθεί ότι μέχρι σήμερα το βράδυ δεν θα γράψω κάποιο spoiler για το φινάλε του πέμπτου κύκλου του Lost… Όμως θα πω τουλάχιστον πως μου φάνηκε…
Το επεισόδιο ήταν ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ! Τεράστια ανατροπή, πολύ αγωνία και φυσικά πολύς θυμός, αφού τώρα πρέπει να περιμένουμε 8 μήνες για να δούμε τη συνέχεια. Τι θα κάνουμε όλο το καλοκαίρι;;;
Δεν έχω συνέλθει ακόμα, λέω σήμερα το βράδυ να το ξαναδώ.
Πάρτε και ένα teaser:
http://www.youtube.com/watch?v=obx3rFz6I7o
Το βράδυ θα κάνω κανονικό Post με κριτική, θεωρίες και spoilers 😀
Έκλεισα με την κοπέλα μου εισητήρια για τη συναυλία των Depeche Mode πριν από κάποιο διάστημα. Σήμερα όμως κάθομαι και σκέφτομαι τα έξοδα για μια τέτοια συναυλία:
Εισητήρια για το Live: 160 euro (80×2)
Εισητήρια πούλμαν: 20 ευρώ
Εισητήρια μετρό για να πας στο πούλμαν: 2 ευρώ
Ταξί για επιστροφή μετά το πούλμαν: 10 ευρώ
Νεράκι/αναψυκτικό/μπύρα/φαγητό στο live 30 ευρώ
Σύνολο 222 ευρώ
Υπολογίζω τώρα πόσοι γνωστοί μου για ανάλογα live έρχονται πολλές φορές από Ικαρία για ένα live, βάζουμε λοιπόν ότι για κάθε άτομο είναι +80 ευρώ τα ακτοπλοϊκά εισητήρια πήγαινε – έλα και το λιγότερο 50 ευρώ τα έξοδά τους στην Αθήνα (φαγητό κ.λ.π.). Πάντα για άτομα με δικό τους σπίτι ή με κάποιον να τους φιλοξενήσει, για ξενοδοχεία κ.λ.π. ούτε συζήτηση…
Τα Live έχουν γίνει πολύ ακριβό σπόρ ή εγώ γίνομαι τσιγκούνης; :-p
Το Πάσχα πήγα για μια εβδομάδα στην Κρήτη. Αν και άργησα λίγο, αποφάσισα τελικά να γράψω μερικές εντυπώσεις μου εδώ.
Είναι η πρώτη φορά που πήγα στην Κρήτη. Είχα άλλη μια ευκαιρία παλιότερα με την πενταήμερη της τάξης μου, όμως τελικά λόγω κάποιας παρεξήγησης δεν πήγα μαζί τους. Και είναι περίεργο, αφού η αδελφή μου μένει εκεί τα τελευταία χρόνια.
Η αφορμή αυτή τη φορά ήταν η καταγωγή της κοπέλας μου (Χανιά), η οποία ήθελε να δει κάποιους συγγενείς και έτσι το συνδυάσαμε.
Κατ’ αρχήν, πέρασα τις 4 μέρες στο νότιο Ηράκλειο, σε μια περιοχή που λέγεται Τσίγκουνας. Βέβαια, κάθε μεσημέρι φεύγαμε και κάναμε τις βόλτες μας. Έμενα στο σπίτι της αδελφής μου, η οποία μας γύριζε με το αυτοκίνητο.
Η περιοχή σε γενικές γραμμές ήταν άδεια. Οι λιγοστοί κάτοικοι είναι κυρίως Γερμανοί που έχουν βρει τον παράδεισό τους στην ισυχία της περιοχής, ενώ οι περισσότεροι ντόπιοι απλά έχουν τα ζώα τους εκεί, καθώς και πολλά θερμοκήπια. Από ότι έμαθα, το Καλοκαίρι μαζεύει πολύ τουρισμό και δεν είναι τόσο ωραία. Όμως εμείς πήγαμε σε ιδανική εποχή, αφού πρακτικά ο καιρός ήταν καλοκαιρινός, αλλά τα μέρη άδεια. Είχαμε μια φοβερή ευκαιρία για χαλάρωση.
Στις βόλτες που κάναμε πήγαμε στα γύρω χωριά, στις παραλίες, καθημερινό καφεδάκι στο Λέντα, αλλά και πιο μακριά, π.χ. στα Μάταλα. Ομολογώ ότι τα περισσότερα Τουριστικά μέρη που πήγαμε μου φάνηκαν απλά υπερεκτιμημένα. Όμορφα τοπία, όμως όχι αρκετά για να δικαιολογίσουν την ύπαρξη τόσων πολλών ξενοδοχείων και κόσμου. Φαντάζομαι ότι το Καλοκαίρι τα περισσότερα από τα μέρη που επισκεφτήκαμε θα είναι κόλαση.
Με τα πολλά, κάποια στιγμή ξεκινήσαμε προς τα Χανιά, κάνοντας όμως αρκετές στάσεις στη διαδρομή για να δούμε και άλλα μέρη (και από το Νομό Ρεθύμνου).
Τα Χανιά επίσης δεν με ενθουσίασαν. Σαν τουριστικό μέρος μου θύμισε το κλασικό σχηματισμό που έχουν πολλά λιμάνια νησιών. Πολύ έντονα π.χ. μου θύμισε το Πυθαγόρειο στη Σάμο (στο οποίο έχω περάσει ένα Καλοκαίρι).
Οι παραλιακες καφετέρειες με απογοήτευσαν αρκετά, μου έδωσε την εντύπωση ότι αν δεν είσαι ξένος τουρίστας είναι σαν να μην υπάρχεις. Στο Κουμ Καπι ένοιωθα σαν να είμαι στο Θησείο, οπότε πάλι δεν πολυενθουσιάστηκα.
Αυτό μου μου έκανε φοβερή εντύπωση είναι η οδική συμπεριφορά στα Χανιά. Απλά δεν υπήρχε. Μια βόλτα στο κέντρο το μεσημέρι και ένοιωθα χειρότερα από ότι στην Κατεχάκη στην Αθήνα. Τραγικό.
Πάντος, overall, πέρασα καλά. Είχα καλή παρέα, χαλάρωσα αρκετά και παρά τα όσα αρνητικά είπα πιο πάνω, η Κρήτη έχει πολύ όμορφα και ξεχωριστά μέρη που μπορεί να δει κάποιος. Φυσικά μέσα σε τόσο λίγες μέρες δεν είδα ούτε το 1/1000, όμως το καλοκαίρι σίγουρα θα ξανακατέβω μια βόλτα.