Μέσα στον Αύγουστο, έφυγα για λίγο από την Ικαρία και επισκέφτηκα μαζί με τη Χριστίνα ένα γειτονικό νησί, τους Φούρνους Κορσέων.

Για όσους δεν γνωρίζουν, παραθέτω σχετικές πληροφορίες από το Nikaria.gr:

Οι Φούρνοι Κορσεών (ή αλλιώς Φούρνοι Ικαρίας ή απλώς Φούρνοι) είναι συστάδα νήσων, νησίδων και βραχονησίδων του ανατολικού Αιγαίου. Η Θέση τους είναι δυτικά-νοτιοδυτικά της Σάμου και ανατολικά της Ικαρίας (λίγο νότια ανάμεσα στα δύο νησιά). Συγκεκριμένα ανάμεσα στο τρίγωνο των ακρωτηρίων “Δομένικος” της Σάμου, “Φανάρι” της Ικαρίας και “Τζουλούφι” της Πάτμου.
Κυριώτερες αυτών είναι δυτικά: η Θύμαινα, το Θυμαινονήσι, το Αλαφονήσι (ή Αλατσονήσι), κεντρικά: οι Φούρνοι, το Διαπόρι (ή Κισιρία), νότια: το Στρογγυλό, το Πλατύ (ή Πλάκα), το Μακρύ (ή Μακρονήσι), και ανατολικά: ή Ανθρώ (ή Ανθρωποφάς), ο μικρός Ανθρωποφάς, η Κεδρό (ή Μικρή Ανθρωποφάς), η Αγριδιό (ή Πρασονήσι), ο Άγιος Μηνάς, ο μικρός Άγιος Μηνάς , και το Πλακάκι.

Θέλαμε να κάνουμε μια ημερήσια εκδρομή, δηλαδή να πάμε πρωί και να φύγουμε βράδυ, όμως τα δρομολόγια τη συγκεκριμένη μέρα που διαλέξαμε δεν μας βόλεψαν. Έτσι φύγαμε απόγευμα, κάτσαμε την επόμενη μέρα και φύγαμε το πρωί της μεθεπόμενης. Δύο διανυκτερεύσεις δηλαδή.

Ο λόγος που δεν σκεφτήκαμε να αλλάξουμε μέρα (αφού γενικά οι Φούρνοι έχουν καλές συγκοινωνίες με τα γειτονικά νησιά) είναι ότι τα δωμάτια, ακόμα και μέσα στον Αύγουστο είναι πολύ φθηνά!

Συγκεκριμένα, εμείς κλείσαμε ένα Studio, πλήρως εξοπλισμένο με μπάνιο, κουζινάκι, ψυγείο, χώρο για άπλωμα ρούχων κ.λ.π., με 30 Ευρώ τη βραδιά. Πάνω στο λιμάνι, με πολύ καλή θέα, και έχοντας μέσα ένα διπλό κρεβάτι και ένα μονό (δηλαδή 3κλινο).

Ξεκινήσαμε λοιπόν με μερικές βόλτες για φωτογραφίες και χαλαρό καφεδάκι μπροστά στο λιμάνι. Γενικά, μπορείτε να γυρίσετε όλα τα βασικά μέρη με τα πόδια μέσα σε ένα δίωρο, το νησί έχει ελάχιστους κατοίκους και οι περισσότεροι ζουν στην περιοχή γύρω από το λιμάνι. Μετά από αυτό θα βρείτε ελάχιστα πράγματα, κυρίως μερικές ωραίες παραλίες (Γκαμπί /Ψιλή Άμμος) σε κοντινή απόσταση, οι οποίες βέβαια έχουν γύρω τους και κάποια σπίτια/μαγαζιά, ενώ σε πιο μεγάλη απόσταση υπάρχει ένα μικρό χωριό, η Χρυσομηλιά.  Τα υπόλοιπα νησάκια που είναι κατοικήσιμα (κυρίως η Θύμαινα που έχει αρκετούς κατοίκους), τα επισκέπτεστε με καΐκι το οποίο κάνει καθημερινά πολλά δρομολόγια (σαν λεωφορείο ένα πράγμα).

Το μέρος είναι πολύ γραφικό και ο κόσμος πολύ φιλόξενος, δυστυχώς όμως από το πρώτο βράδυ είχαμε ένα σημαντικό πρόβλημα. Το μοναδικό ATM το οποίο εξυπηρετεί το νησί (αφού δεν έχει τράπεζα) δεν είχε καθόλου ρευστό εδώ και κάποιες μέρες! Η Εθνική Τράπεζα δεν είχε μεριμνήσει για να το τροφοδοτήσει, με αποτέλεσμα τεράστια προβλήματα στον τουρισμό πάνω στο Peak της σεζόν. Έτσι είχαμε και εμείς πρόβλημα, αφού είχαμε πάνω μας 150 ευρώ και δεν είχαμε καν πληρώσει το δωμάτιο!

Παρά το άγχος μας, αποφασίσαμε να πάμε για φαγητό, και συγκεκριμένα ψάρι, αφού οι Φούρνοι φημίζονται για το ολόφρεσκο ψάρι σε πολύ χαμηλές τιμές (οι περισσότεροι κάτοικοι είναι ψαράδες). Φυσικά το ψάρι ήταν υπέροχο, ενώ και ο λογαριασμός πολύ χαμηλός (γύρω στα 20 ευρώ).

Για να κλείσουμε το πρώτο βράδυ, πήγαμε για ένα ποτάκι. Θυμόμουν από παλιότερες επισκέψεις μου στο νησί ότι ο ένας μύλος που αντικρίζουμε από το πλοίο όταν πλησιάζουμε το νησί, είναι στην πραγματικότητα bar. Και μάλιστα με την πιο εντυπωσιακή θέα, αφού βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της περιοχής. Εντύπωση μας έκανε η χαμηλή τιμή, 6 ευρώ το ποτό, έχοντας συνηθίσει σε άλλα νησιά (και στην Ικαρία βέβαια είναι αρκετά φθηνά).

Το επόμενο πρωί φυσικά έπρεπε να βρούμε κάποια παραλία. Επιλέξαμε να πάμε στην Ψιλή Άμμο, η οποία είναι πολύ κοντά (αν και ίσως να έπρεπε να πάμε στο Γκαμπί το οποίο είναι πιο ωραία παραλία). Μετά από περίπου 10 λεπτά περπάτημα ήμασταν σε ένα ειδυλλιακό τοπίο με άμμο, υπέροχη θάλασσα, ηρεμία, αλλά και ένα μικρό beach bar το οποίο σέρβιρε καφεδάκι και μπύρες στις ξαπλώστρες τις παραλίας. Ιδανικό μέρος για χαλάρωση και ηλιοθεραπεία, όμως παρά το όνομα του, μόλις κάνεις 2 βήματα μέσα στην θάλασσα, διαπιστώνεις ότι η ψιλή άμμος υπάρχει μόνο εκτός θάλασσας. Μέσα υπάρχει ένας τεράστιος βράχος που καλύπτει όλη την περιοχή και μπαίνοντας νιώθεις σαν να περπατάς σε τσιμέντο… :p Δεν μας χάλασε, αλλά είναι λίγο παραπλανητικό το όνομα.

Το βράδυ, έχοντας πια πληρώσει και το δωμάτιο, μετρήσαμε πάλι τα χρήματά μας και είδαμε ότι μας έφταναν για να φάμε την περιβόητη αστακομακαρονάδα των Φούρνων. Έτσι κι έγινε, καθίσαμε στην ταβέρνα και μας φέρανε ένα ταψί γεμάτο μακαρόνια με υπέροχη σάλτσα και δύο ολόφρεσκους αστακούς! Είχαμε τη δυνατότητα να τους διαλέξουμε εμείς από τη βιτρίνα του μαγαζιού, το αφήσαμε όμως στον σερβιτόρο. Φυσικά το φαγητό αυτό καλύπτει παραπάνω από δύο άτομα, αλλά εμείς του δώσαμε και κατάλαβε… :p Μαζί με αναψυκτικά κ.λ.π. πληρώσαμε 50 ευρώ!

Όσο τρώγαμε, η περιοχή γύρω από τις ταβέρνες ήταν γεμάτη από μικρά παιδιά που παίζανε. Αυτό γιατί οι Φούρνοι είναι ιδανικό νησί για οικογενειακές διακοπές: Πολύ χαμηλό κόστος για διαμονή και διατροφή, δεν υπάρχει η ανάγκη για μεταφορικό μέσο, και επειδή είναι τόσο μικρό μέρος, οι γονείς μπορούν και αφήνουν τα παιδιά να παίζουν ελεύθερα χωρίς φόβο μην χαθούν ή πάθουν τίποτα.

Γενικά εμείς μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Στα μόνα αρνητικά θα βάλω το πρόβλημα του ATM, αλλά και τα πολλά σκουπίδια που είδαμε πεταμένα γύρω από τις παραλίες και γενικά στη φύση. Σε ένα τόσο μικρό μέρος (που είναι εύκολο να μαζευτούν), δεν δικαιολογούνται.

Εννοείται ότι θα πάμε και του χρόνου, για πιο πολλές μέρες.

Φωτογραφίες:

Το studio που κλείσαμε ήταν στο “Λιμανάκι”, τηλέφωνο: 2275 051034. Θέλαμε να πάμε και καρτούλα “Σε θέλω online“, όμως στην Ικαρία δεν είχα εκτυπωτή (και το ταξίδι στους Φούρνους δεν ήταν προγραμματισμένο).