Πριν από μερικές μέρες πήγα μαζί με τη Χριστίνα για να δω το Clash of the Titans. Φυσικά σε 3D προβολή.
Δεν έχω δει το αυθεντικό (η ταινία είναι remake ταινίας του 1981) ώστε να κάνω κάποια σύγκριση, οπότε την αντιμετωπίζω σαν κάτι νέο.
Με μια λέξη θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω ως αρπαχτή. Δηλαδή η εντύπωση που μου δόθηκε είναι ότι οι παραγωγοί μαζεύτηκαν μετά την επιτυχία του Avatar και αποφάσισαν να φτιάξουν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν μια ταινία 3D για να εκμεταλλευτούν το νέο trend και τον νέο εξοπλισμό σε αίθουσες σε όλον τον κόσμο. Μάλιστα, για να είναι πιο σίγουροι, χρησιμοποίησαν και τον ίδιο πρωταγωνιστή…
Τι να πω λοιπόν; Ερμηνείες κάτω του μετρίου, ακόμα και από ηθοποιούς όπως ο Liam Neeson (που κατά τα άλλα είναι καταπληκτικός)… Σενάριο; Απίστευτα προχειρογραμμένο και βολικό… Ένταση; ελάχιστη και κακοφτιαγμένη.
Τα εφέ ήταν κάπως καλά, αν και πάλι, έδιναν την αίσθηση ότι έγιναν απλά για να γίνουν, ενώ σε κάποιες φάσεις (π.χ. στη μάχη με τους σκορπιούς), ήταν πολύ εύκολο να χάσεις κομμάτια της δράσης, λόγω κακής υλοποίησης.
Είχα καιρό να πάω σε σινεμά και να νιώσω ότι έχω χάσει τα λεφτά που έδωσα… Και εκτός αυτού, φίλος που είδε πρώτη φορά ταινία σε 3D, μου είπε ότι από εδώ και πέρα θα ακούει 3D και θα τρέχει μακριά.
Δείτε και το αντίστοιχο άρθρο της Χριστίνας.